In the past twenty years, research on the measurement of social capital has been among the leading areas of interest in social sciences. The impact of ethnic diversity on the level of social capital is an interesting aspect of this research. According to Robert Putnam, in the U.S. context, ethnic diversity has a negative influence on the level of social capital. Various research initiatives implemented in Europe indicate, however, that ethnic diversity does not have a significantly negative correlation with social capital, and, that examples of its positive impact on social capital can be found. The article presents a quantitative analysis conducted in 20 municipalities of the Opolskie Voivodship (10 of them ethnically homogeneous, and 10 – ethnically diversified) in order to analyse this relationship. On the basis of the data collected in the analysis, it can be stated that in the surveyed region, ethnic diversity is not a factor with a negative impact on the level of social capital, and it is also highly probable that it is a factor that enhances social capital, at least its bonding dimension.
The article discusses the idea of co-production, understood as informed and intentional participation of citizens in the organisation and provision of public services in the context of the global ageing process, a phenomenon which necessitates actions aimed to secure the needs of older people. The basis for the empirical investigation was a study carried out under the aegis of a WHO agency, the Centre for Health Development in Kobe, Japan. It offers an analysis of the case studies of initiatives addressed to elderly people in the local communities of 10 selected developing countries (Chile, China, Iran, Libya, Russia, Serbia, Sri Lanka, Thailand, Ukraine, Vietnam). The key criterion in the selection of the analysed projects was direct involvement of institutional and non-institutional representatives of local communities in their implementation. As a participant (researcher) of this international survey, the author analyses the observable manifestations of silver co-production characterising the individual initiatives.
Szanowni Czytelnicy, Autorzy i Recenzenci!
Z kwartalnikiem „Studia Regionalne i Lokalne” jestem związana niemal od początku jego istnienia. Mój pierwszy tekst ukazał się w czwartym numerze pisma w 2000 roku – pierwszym roku jego istnienia. Od tego czasu moje związki ze „Studiami” stopniowo się zacieśniały. Czytałam i recenzowałam artykuły, weszłam w skład redakcji, a teraz staję przed wyzwaniem kierowania naszym kwartalnikiem, zastępując pomysłodawcę i pierwszego redaktora naczelnego, profesora Grzegorza Gorzelaka, który budował kwartalnik z dbałością o jego jakość i rozpoznawalność.
Przejmując funkcję redaktorki naczelnej „Studiów”, czuję dumę i ekscytację. Z jednej strony, wchodzę w nową rolę ze świadomością, że będę kierować jednym z najlepszych czasopism w dziedzinie nauk społeczno-ekonomicznych w Polsce, pismem o uznanej pozycji, indeksowanym w SCOPUS, przyciągającym dobre teksty i świetnych Autorów, pismem, które pełni ważną funkcję w dyskusji naukowej. Z drugiej strony, już dziś wiem, że musimy dokonać wielu zmian, podyktowanych rosnącą konkurencją w zakresie publikacji naukowych i trendami związanymi z koniecznością udostępniania tekstów w formie elektronicznej i wymogami wolnego dostępu do prac naukowych finansowanych ze środków publicznych. Przygotowuję się, wspólnie z dr Dorotą Celińską-Janowicz, która szczęśliwie nadal będzie koordynować prace w redakcji kwartalnika, do podjęcia decyzji wzmacniających prestiż pisma, wykorzystując do tego także nowe możliwości techniczne i finansowe, które współprojektowałam w ramach Inicjatywy Doskonałości Uniwersytet Badawczy, uruchomionej na Uniwersytecie Warszawskim.
Chciałabym wspólnie z Państwem przeprowadzić te zmiany, by w najbliższych
latach „Studia Regionalne i Lokalne” wzmocniły swoją pozycję i cieszyły się niesłabnącym zainteresowaniem Autorów i Czytelników. Kierowanie kwartalnikiem to duża odpowiedzialność, jednak ze wspaniałym zespołem Redaktorów, Recenzentów, Autorów i gronem wytrawnych Czytelników, przy wsparciu Wydawnictwa Naukowego Scholar, podołamy temu zadaniu. Zapraszam Państwa do współtworzenia naszego pisma!
Agnieszka Olechnicka
1 października 2020 r.
The Act of 11 January 2018 amending certain acts in order to increase participation of citizens in the process of selecting, functioning and controlling certain public bodies (Journal of Laws 2018, item 130) obliged all local government units to establish a citizens’ resolution initiative and to regulate the basic procedures related to the preparation and submission of applications by a resolution of their law-making body. The article analyses the implementation activities undertaken in cities with county rights. It indicates that before the entry into force of the Act, 55 cities out of 66 had already implemented such an arrangement, and, in their case, the Act helped unify the procedures. The article also points out that some cities did not implement these regulations before the beginning of the 8th term of office of local governments, and in several cases there were problems with the implementation, which prevented citizens from exercising their resolution initiative. The article presents the legal status as of 31 December 2019.
Uptade from 2.03.2021: Parts of this article were subsequently used in the following publication: Swianiewicz, P., & Chelstowska, K. (2015). Neighbourhood Council as a Path of Political Career Development in Poland. Polish Sociological Review, (190), 223.
On the basis of data from six Polish cities, the authors discuss the role of sub-municipal (neighbourhood, city district) councils as paths to political career in big Polish cities. The analysis of social composition of neighbourhood councils is based on Putnam’s law of increasing disproportionality, while various theoretical concepts inform the division of the selection process into three stages: self-selection, pre-selection (top-down selection), and bottom-up selection. Neighbourhood councils are considered as incubators and respirators of political career.
Migration management is one of the key tasks faced by regional authorities in Poland, which experience deepening processes of shrinking and ageing of population. The aim of the article is to determine whether policy makers are aware of the role of migration processes and migration policy, to show their presence in demographic development strategies, and to describe the activities undertaken at the regional level in response to the ongoing demographic processes. The analysis is based on the example of the Łódzkie, Opolskie, and West Pomeranian voivodships. The article proposes an analytical model assuming a gradual process of decision-makers’ reaction to demographic changes. An analysis of documents and interviews with people responsible for regional demographic policy confirms they are aware of ongoing population processes and their consequences, at the same time, however, there is a lack of actions aimed at stimulating inflows of foreigners. The initiatives aimed at stopping the population from emigrating are more important.